رسانه ی ملی و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار (مورد مطالعه: زنان سرپرست خانوار منطقه ی ۱۸ تهران)

زنان سرپرست خانوار 12 درصد از جمعیت زنان کشور را تشکیل داده و با مشکلات فراوانی چون بیکاری، نداشتن درآمد مطمئن و ثابت، به عهده داشتن مسئولیت های توأم پدری و مادری، تحصیلات پایین و در معرض انواع آسیب های اقتصادی و اجتماعی قرار داشتن مواجه اند. از این رو چگونگی توانمندسازی این گروه از زنان مهم ترین مسئله ی پیش روی پژوهشگران، کارشناسان و برنامه ریزان است. هدف اصلی این مقاله، بررسی تأثیر برنامه های رسانه ی ملی در توانمندسازی زنان سرپرست خانوار منطقه ی 18 تهران است. به منظور تبیین موضوع پژوهش حاضر از نظریه های مربوط به توانمندسازی مانند دیدگاه های سارا لانگه، دیدگاه های فمینیستی و در حوزه ی رسانه نیز از نظریه های برجسته سازی و استفاده و خشنودی استفاده شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی و پیمایش بوده و بر اساس آن جامعه ی آماری و حجم نمونه به دلیل کم بودن تعداد زنان سرپرست خانوار منطقه ی 18 یکسان فرض شد و تعداد آنها 300 نفر برآورد شد و به تبع آن روش نمونه گیری نیز تمام شماری بوده است. نتایج تحقیق نشان داد که متغیرهای مستقل تحقیق شامل برنامه های آموزشی، پیام های تبلیغاتی، برنامه های اوقات فراغت، افزایش آگاهی و الگوسازی رسانه ی ملی با متغیر وابسته یعنی توانمندسازی زنان سرپرست خانوار رابطه داشتند. به عبارت دیگر تمامی برنامه های آموزشی، پیام های تبلیغاتی، برنامه های اوقات فراغت، برنامه های افزایش آگاهی و برنامه های الگوسازی در توانمندسازی زنان تأثیرگذار بوده و میزان این تأثیرگذاری برابر با 0/42=p2 بود که حاکی از آن است که متغیرهای مستقل به میزان 0/42 توانایی تبیین توانمندسازی زنان سرپرست خانوار را داشته اند.